26/10 MEZMURLAR 135-141

[tr] Mezmurlar 135-141

^135:1 RABbe övgüler sunun!
RABbin adına övgüler sunun,
Ey RABbin kulları!
Ey sizler, RABbin Tapınağında,
Tanrımızın Tapınağının avlularında hizmet edenler,
Övgüler sunun!
³ RABbe övgüler sunun,
Çünkü RAB iyidir.
Adını ilahilerle övün,
Çünkü hoştur bu.
⁴ RAB kendine Yakup soyunu,
Öz halkı olarak İsraili seçti.
⁵ Biliyorum, RAB büyüktür,
Rabbimiz bütün ilahlardan üstündür.
⁶ RAB ne isterse yapar,
Göklerde, yeryüzünde,
Denizlerde, bütün derinliklerde.
⁷ Yeryüzünün dört bucağından bulutlar yükseltir,
Yağmur için şimşek çaktırır,
Ambarlarından rüzgar estirir.
⁸ İnsanlardan hayvanlara dek
Mısırda ilk doğanları öldürdü.
⁹ Ey Mısır, senin orta yerinde,
Firavunla bütün görevlilerine
Belirtiler, şaşılası işler gösterdi.
¹⁰ Birçok ulusu bozguna uğrattı,
Güçlü kralları öldürdü:
¹¹ Amorlu kral Sihonu,
Başan Kralı Ogu,
Bütün Kenan krallarını.
¹² Topraklarını mülk,
Evet, mülk olarak halkı İsraile verdi.
¹³ Ya RAB, adın sonsuza dek sürecek,
Bütün kuşaklar seni anacak.
¹⁴ RAB halkını haklı çıkarır,
Kullarına acır.
¹⁵ Ulusların putları altın ve gümüşten yapılmış,
İnsan elinin eseridir.
¹⁶ Ağızları var, konuşmazlar,
Gözleri var, görmezler,
¹⁷ Kulakları var, duymazlar,
Soluk alıp vermezler.
¹⁸ Onları yapan, onlara güvenen herkes
Onlar gibi olacak!
¹⁹ Ey İsrail halkı, RABbe övgüler sun!
Ey Harun soyu, RABbe övgüler sun!
²⁰ Ey Levi soyu, RABbe övgüler sun!
RABbe övgüler sunun, ey RABden korkanlar!
²¹ Yeruşalim'de oturan RAB'be
Siyon'dan övgüler sunulsun! RAB'be övgüler sunun!
^136:1 Şükredin RABbe, çünkü O iyidir,
|iSevgisi sonsuzdur;
² Şükredin tanrılar Tanrısına,
|iSevgisi sonsuzdur;
³ Şükredin rabler Rabbine,
|iSevgisi sonsuzdur;
⁴ Büyük harikalar yapan tek varlığa,
|iSevgisi sonsuzdur;
⁵ Gökleri bilgece yaratana,
|iSevgisi sonsuzdur;
⁶ Yeri sular üzerine yayana,
|iSevgisi sonsuzdur;
⁷ Büyük ışıklar yaratana,
|iSevgisi sonsuzdur;
⁸ Gündüze egemen olsun diye güneşi,
|iSevgisi sonsuzdur;
⁹ Geceye egemen olsun diye ayı ve yıldızları yaratana,
|iSevgisi sonsuzdur;
¹⁰ Mısırda ilk doğanları öldürene,
|iSevgisi sonsuzdur;
¹¹ Güçlü eli, kudretli koluyla
|iSevgisi sonsuzdur;
İsraili Mısırdan çıkarana,
|iSevgisi sonsuzdur;
¹³ Kızıldenizi ikiye bölene,
|iSevgisi sonsuzdur;
¹⁴ İsraili ortasından geçirene,
|iSevgisi sonsuzdur;
¹⁵ Firavunla ordusunu Kızıldenize dökene,
|iSevgisi sonsuzdur;
¹⁶ Kendi halkını çölde yürütene,
|iSevgisi sonsuzdur;
¹⁷ Büyük kralları vurana,
|iSevgisi sonsuzdur;
¹⁸ Güçlü kralları öldürene,
|iSevgisi sonsuzdur;
¹⁹ Amorlu kral Sihonu,
|iSevgisi sonsuzdur;
²⁰ Başan Kralı Ogu öldürene,
|iSevgisi sonsuzdur;
²¹ Topraklarını mülk olarak,
|iSevgisi sonsuzdur;
Kulu İsraile mülk verene,
|iSevgisi sonsuzdur;
²³ Düşkün günlerimizde bizi anımsayana,
|iSevgisi sonsuzdur;
²⁴ Düşmanlarımızdan bizi kurtarana,
|iSevgisi sonsuzdur;
²⁵ Bütün canlılara yiyecek verene,
|iSevgisi sonsuzdur;
²⁶ Şükredin Göklerin Tanrısı'na,
|iSevgisi sonsuzdur.
^137:1 Babil ırmakları kıyısında oturup
Siyonu andıkça ağladık;
² Çevredeki kavaklara
Lirlerimizi astık.
³ Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler,
Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor,
‹‹Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!›› diyorlardı.
⁴ Nasıl okuyabiliriz RABbin ezgisini
El toprağında?
⁵ Ey Yeruşalim, seni unutursam,
Sağ elim kurusun.
⁶ Seni anmaz,
Yeruşalimi en büyük sevincimden üstün tutmazsam,
Dilim damağıma yapışsın!
⁷ Yeruşalimin düştüğü gün,
‹‹Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!››
Diyen Edomluların tavrını anımsa, ya RAB.
⁸ Ey sen, yıkılası Babil kızı,
Bize yaptıklarını
Sana ödetecek olana ne mutlu!
⁹ Ne mutlu senin yavrularını tutup
Kayalarda parçalayacak insana!
^138:1 Bütün yüreğimle sana şükrederim, ya RAB,
İlahlar önünde seni ilahilerle överim.
² Kutsal tapınağına doğru eğilir,
Adına şükrederim,
Sevgin, sadakatin için.
Çünkü adını ve sözünü her şeyden üstün tuttun.
³ Seslendiğim gün bana yanıt verdin,
İçime güç koydun, beni yüreklendirdin.
⁴ Şükretsin sana, ya RAB, yeryüzü krallarının tümü,
Çünkü ağzından çıkan sözleri işittiler.
⁵ Yaptığın işleri ezgilerle övsünler, ya RAB,
Çünkü çok yücesin.
⁶ RAB yüksekse de,
Alçakgönüllüleri gözetir,
Küstahları uzaktan tanır.
⁷ Sıkıntıya düşersem, canımı korur,
Düşmanlarımın öfkesine karşı el kaldırırsın,
Sağ elin beni kurtarır.
⁸ Ya RAB, her şeyi yaparsın benim için.
Sevgin sonsuzdur, ya RAB,
Elinin eserini bırakma!
^139:1 Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.
² Oturup kalkışımı bilirsin,
Niyetimi uzaktan anlarsın.
³ Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin,
Bütün yaptıklarımdan haberin var.
⁴ Daha sözü ağzıma almadan,
Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.
⁵ Beni çepeçevre kuşattın,
Elini üzerime koydun.
⁶ Kaldıramam böylesi bir bilgiyi,
Başa çıkamam, erişemem.
⁷ Nereye gidebilirim senin Ruhundan,
Nereye kaçabilirim huzurundan?
⁸ Göklere çıksam, oradasın,
Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın.
⁹ Seherin kanatlarını alıp uçsam,
Denizin ötesine konsam,
¹⁰ Orada bile elin yol gösterir bana,
Sağ elin tutar beni.
¹¹ Desem ki, ‹‹Karanlık beni kaplasın,
Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.››
¹² Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için,
Gece, gündüz gibi ışıldar,
Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
¹³ İç varlığımı sen yarattın,
Annemin rahminde beni sen ördün.
¹⁴ Sana övgüler sunarım,
Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım.
Ne harika işlerin var!
Bunu çok iyi bilirim.
¹⁵ Gizli yerde yaratıldığımda,
Yerin derinliklerinde örüldüğümde,
Bedenim senden gizli değildi.
¹⁶ Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni;
Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden,
Hepsi senin kitabına yazılmıştı.
¹⁷ Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı,
Sayıları ne çok!
¹⁸ Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam.
Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.
¹⁹ Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen!
Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!
²⁰ Çünkü senin için kötü konuşuyorlar,
Adını kötüye kullanıyor düşmanların.
²¹ Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden?
Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?
²² Onlardan tümüyle nefret ediyor,
Onları düşman sayıyorum.
²³ Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi,
Sına beni, öğren kaygılarımı.
²⁴ Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı,
Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!
^140:1 Ya RAB, kurtar beni kötü insandan,
Koru beni zorbadan.
² Onlar yüreklerinde kötülük tasarlar,
Savaşı sürekli körükler,
³ Yılan gibi dillerini bilerler,
Engerek zehiri var dudaklarının altında. |iSela
⁴ Ya RAB, sakın beni kötünün elinden,
Koru beni zorbadan;
Bana çelme takmayı tasarlıyorlar.
⁵ Küstahlar benim için tuzak kurdu,
Haydutlar ağ gerdi;
Yol kenarına kapan koydular benim için. |iSela
⁶ Sana diyorum, ya RAB: ‹‹Tanrım sensin.››
Yalvarışıma kulak ver, ya RAB.
⁷ Ey Egemen RAB, güçlü kurtarıcım,
Savaş gününde başımı korudun.
⁸ Kötülerin dileklerini yerine getirme, ya RAB,
Tasarılarını ileri götürme!
Yoksa gurura kapılırlar. |iSela
⁹ Beni kuşatanların başını,
Dudaklarından dökülen fesat kaplasın.
¹⁰ Kızgın korlar yağsın üzerlerine!
Ateşe, dipsiz çukurlara atılsınlar,
Bir daha kalkamasınlar.
¹¹ İftiracılara ülkede hayat kalmasın,
Felaket zorbaları amansızca avlasın.
¹² Biliyorum, RAB mazlumun davasını savunur,
Yoksulları haklı çıkarır.
¹³ Kuşkusuz doğrular senin adına şükredecek,
Dürüstler senin huzurunda oturacak.
^141:1 Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş!
Sana yakarınca sesime kulak ver!
² Duam önünde yükselen buhur gibi,
El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!
³ Ya RAB, ağzıma bekçi koy,
Dudaklarımın kapısını koru!
⁴ Yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin,
Suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım;
Onların nefis yemeklerini tatmayayım.
⁵ Doğru insan bana vursa, iyilik sayılır,
Azarlasa, başa sürülen yağ gibidir,
Başım reddetmez onu.
Çünkü duam hep kötülere karşıdır.
⁶ Önderleri kayalardan aşağı atılınca,
Dinleyecekler tatlı sözlerimi.
⁷ Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi,
Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına.
⁸ Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB,
Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!
⁹ Koru beni kurdukları tuzaktan,
Suç işleyenlerin kapanlarından.
¹⁰ Ben güvenlik içinde geçip giderken,
Kendi ağlarına düşsün kötüler.

---